Egon Voos

 

Overleden op 29 december 2022 op de leeftijd van 82 jaar

Pap is geboren in Solingen op 8 april 1940, zijn jeugdjaren zijn niet altijd even gemakkelijk geweest vanwege de 2^e wereldoorlog en de armoede daarna. Rond zijn 14^e ging pap werken bij de Fa. Caspar in Solingen waar hij nagelsets, tangetjes en scharen maakte. In 1960 ging pap met vrienden op vakantie in Castricum waar hij mam ontmoette bij een snackbar, mam reed met vriendinnen langs op de fiets. Ze gingen samen naar een dansavond en er ontstond verkering met brieven schrijven heen en weer en bezoeken naar Nederland en Duitsland, waarna ze op 30 november 1963 zijn getrouwd in Nederland.

Pap had nog steeds werk bij Caspar in Duitsland dus mam verhuisde mee naar Solingen. Op  2 september 1964 is Michael geboren in Solingen en op 12 september 1968 is Sandra geboren ook in Solingen. In januari 1969 zijn wij met het gezin verhuisd naar Limmen, pap had inmiddels werk gevonden bij de Fa. Driessen in Limmen, waar pappa heeft gewerkt tot zijn pensioen. Het leven van pap en mam is niet altijd gemakkelijk geweest, ze zaten vol met plannen voor na het pensioen van pappa en wilden graag nog een keer naar Nieuw Zeeland. Helaas kreeg mamma Leukemie en na een ziekbed van ongeveer 3 jaren stierf mamma net toen pappa zijn eerste pensioenmaand had. Hij heeft mamma tijdens haar ziekteperiode liefdevol verzorgd.

 

Het was niet gemakkelijk voor pap om het leven daarna weer gewoon op te pakken maar uiteindelijk heeft hij zijn draai wel weer kunnen vinden en genoot hij weer volop van het leven. Hij was wekelijks op het kerkhof waar hij mam bloemen bracht en hij ging 3x in de week naar de sportschool waar iedereen hem kende en hij ook zijn vrienden had. Hij was dol op zijn kleinkinderen en iedere week heeft hij opgepast tot aan de middelbare school. Sandra deed iedere vrijdag de wekelijkse boodschappen met pap en daarna gingen we ontbijten bij de Hema en spraken we de hele week door.

 

De laatste jaren gingen we met zijn drieën als gezin een lang weekend weg op vakantie in een huisje waar we herinneringen op haalden en nieuwe herinneringen maakten. We hebben heel veel besproken, gelachen en soms een traan gelaten. Deze herinneringen zijn ons zeer dierbaar, echter toen openbaarde zich pappa’s ziekte al en dachten wij al dat het mis was. Enige tijd later kregen wij de bevestiging dat pap Lewy Body Dementie had en daarnaast had pap verschrikkelijke nachtmerries die ernstige gevolgen voor hem hadden.

 

Uiteindelijk is pap tijdelijk opgenomen geweest bij Parnassia voor onderzoeken en bleek dat pap niet meer terug kon naar huis. Pap ging daarna naar het verpleeghuis Heemswijk in Heemskerk. Helaas was pap daar doodongelukkig omdat zij zijn ziekte daar niet goed begrepen en hem niet de goede zorg gaven die hij nodig had.

We hebben pap na ongeveer 5 maanden daar weggehaald en pap kon tijdelijk terug naar Parnassia. Helaas is hij toen ongelukkig gevallen en heeft daarbij een schedelbasisfractuur opgelopen waaraan hij uiteindelijk is overleden.

 

Wij kijken vol liefde terug op het warme thuis wat wij als kinderen van onze beide ouders hebben gekregen, we gaan pap heel erg missen maar zijn blij dat hij niet verder hoeft te lijden en dat hij weer met mam is herenigd.

Met een lieve groet, Michael en Sandra.