Jan Stuifbergen
Geboren: 16-12-1936
Overleden: 15-05-2025
Jan Stuif was een bekende en vooral geliefde man in Limmen – en een ware kapperslegende. Veel van zijn jeugdige klanten kwamen later als volwassene terug, en daarna weer met hún kinderen. Jan vermaakte kinderen door ze te laten boksen op het kussen van de kappersstoel, of trok rare bekken via de spiegel. Maar hij bood ook een luisterend oor en rustig knippend en babbelend gaf hij menig advies, ook koppelde hij werkgevers aan werknemers en geliefden aan elkaar.
Al heel jong, vanaf zijn veertiende, stond hij full-time in de kapsalon samen met zijn vader te werken. Hij trouwde met Ank en ze namen de kapperszaak over. Hij knipte er lustig op los en deed dat tot zijn 79ste – hij wist immers van geen ophouden, het was immers zijn lust en zijn leven.
En in al die jaren werd er ook veel verbouwd. Er kwam een winkeltje bij dat onder Anks handen uitgroeide tot het klein warenhuis dat het nu nóg is. En en passant werd Jan ook voorzitter van de Limmer ondernemersvereniging en organiseerde hij de jaarmarkten. Hij was penningmeester van de kappersclub Noord-Holland en organiseerde vele trainings- en wedstrijdavonden.
Het gezin groeide; er kwamen 4 zoons en een dochter, maar helaas voor Jan had geen van de kinderen interesse in het kappersvak. In 2012, wanneer hij een stapje terug doet – maar zeker nog niet stopt op zijn 76ste, neemt Ingrid Meerman het grootste deel van zijn clientèle over. Op hetzelfde adres, dus kon hij nog regelmatig een praatje maken met zijn klanten.
Toen Ank al op vrij jonge leeftijd de diagnose Alzheimer kreeg, veranderde Jans leven ook drastisch. Hij werd een zorgzame en liefdevolle mantelzorger. Die wel gewoon nog full-time knipte natuurlijk. Maar híj kocht nu de verjaardagscadeautjes, schreef lieve kaartjes en ontdekte hoe hij moest koken.
Er werd altijd al veel gefietst door het stel, later op de tandem en daarna werd de duofiets noodzakelijk. Maar altijd lachend, zwaaiend en groetend door Limmen en verre omstreken. Ank overleed toen ze allebei 64 waren. Jan maakte er een punt van om, ook nu hij alleen was, weer te genieten van het leven. Daarbij ontstonden de Stuif-es-Uitjes; weekendjes weg met de kinderen en kleinkinderen. Hij bezocht veelvuldig de jazz-middagen in Vredenburg en sleepte met gemak een tiental liefhebbers mee om bij hem aan tafel te schuiven voor het eten en nog even een borreltje of twee.
Hij ontdekte tijdens zijn fietstochtjes de lelies in de stalletjes langs de weg; machtig mooi vond hij die. Wekelijks haalde hij 10 bossen of meer en bond die met vier extra spinnen vast op zijn fiets. Hij stapte neuriënd op en begon vrolijk aan zijn rondje van uitdelen. Zo verdiende hij zijn bijnaam Bloemenridder van Limmen.
Zo’n 5 jaar later ontmoette hij Rina. Hoe mooi is dat om nog een tweede liefde tegen het lijf te lopen. En wat hebben ze nog veel ondernomen in de 19 jaren die ze samen deelden. Vakanties, duizenden fietstochten, zon-wind-regen, dat maakte niet uit. Zo fietsten ze wel honderdduizend kilometer in die periode. Zo´n fijne tijd, samen met vrienden, het bezoeken van musea, kunst, muziek, hij vond het allemaal prachtig om (opnieuw) met haar te ontdekken.
Maar ook zij moesten vorig jaar die twee wielen inruilen voor een duofiets met drie wielen. Want van ophouden was geen sprake, doorgaan… tot aan de laatste week. Zijn fiets heeft nu een mooie plek gevonden bij De Zonnebloem, afdeling Limmen natuurlijk.
Hoe jammer dat Jan zijn geliefde geboortehuis aan de Kerkweg, na 88 jaar, in januari van dit jaar moest inruilen voor een appartement in De Cameren. Maar hoe fijn en liefdevol is hij daar opgevangen. Wennen was nog wel een issue, daarom was het mooi om zijn definitieve afscheid toch nog vanaf de Kerkweg te kunnen realiseren. Hij zal enorm gemist worden, maar wat had hij een mooi, waardevol, gezellig en vooral goed geleefd leven!
Geef je op voor onze nieuwsbrief
