Oma, ik snap het niet. Waarom noemen ze deze week nu een Goede Week?        

Ik vind er niets goeds aan. Ik vind het heel zielig dat Jezus nu dood is...

Is het verhaal nu afgelopen? Of  gaat het toch nog verder?        

Petrus is al vroeg op.

Hij loopt alleen, buiten in het donker. Hij kan niet slapen.

Hij is verdrietig. 

Jezus, zijn vriend is gevangen genomen en Petrus heeft hem in de steek gelaten.   

Hij had het zo anders gewild.

De vrienden van Jezus zitten bij elkaar.

Maria Magdalena zegt: “Zal ik een kaars aansteken?”

De vrienden reageren: Nee, doe maar niet.

Wat heeft het voor zin? Jezus is gestorven.

Laat het maar donker. Het licht is voorbij. Jezus is dood.

Had jij dat nou gedacht? Nee, ik snap het niet. Waarom moest Jezus nu dood?

Ik vind het gemeen. Hij hielp juist de mensen!

Hij deed alleen maar goede dingen! Waarom hebben ze hem dan doodgemaakt?

Alles is voor niets geweest. Het is voorbij.

Ik wist ook niet meer hoe ik nu verder moest zonder opa.....       

Is Jezus ook begraven, net als opa?

Oma:  Een vriend heeft Jezus van het kruis gehaald en begraven.

Oma: En de twee vrouwen lopen  naar de tuin met het graf van Jezus.

Opeens staan ze met een schok stil.

Het graf is open.... Het lichaam van Jezus is er niet!

Ze begrijpen het niet…….

Oma: Plotseling zien ze een engel aankomen met witte kleren aan. De vrouwen schrikken. 

De engel zegt:

Maria, Magdalena !     Meer niet. Maar het is genoeg. Die stem herkennen ze meteen!

Het lijkt wel of Jezus mij roept!       Hij is niet dood! Hij leeft!

De vrouwen dansen in het rond. Jezus, hij leeft! Ze willen hem omhelzen.

Hem vasthouden, zodat hij nooit meer weg gaat. Maar....kan dat wel ? Luister maar goed:

Oma: Opgewonden gaan de vrouwen naar hun vrienden en zeggen:

Het graf is leeg! Er was een engel!    En we hebben de stem van Jezus gehoord!

De vrienden geloven het eerst niet en zeggen:

Wat zeg je nu?    Dat kan niet?   Ik moet het eerst zelf zien.

Ik geloof het niet.     Jezus, weer levend?     Een engel?

Oma: Iedereen praat opgewonden door elkaar. Het is toch niet te geloven!

Een engel? Of  Jezus? Of toch vrouwenpraat?............

En dan denken de vrienden aan alles wat ze samen hebben meegemaakt. Het is even stil.

He, daar komt dat meisje weer aan.

Wat zou ze komen doen?  He, kijk, ze heeft een tas bij zich.

Oma: Het meisje omhelst de vrienden. Ze voelt ook het verdriet. Dan zegt het meisje:

Weten jullie nog, hoe Jezus alles met ons deelde? En zei: “Dat kunnen jullie ook als je het maar wilt.

Kunnen wij dat nu ook nog, oma?

Oma:   Ja kind, die kracht zit ook in jou.

Kijk, zie je wat dat meisje doet? Ze doet wat Jezus ook deed die laatste avond toen hij bij  ons was.

Jezus bad toen tot God….zegende het brood….en deelde het in stukken. Dat  meisje zegt:

Laten we het brood met iedereen delen die in God en Jezus gelooft.

Oma: En opeens. ......nu herkennen alle vrienden het!   Het meisje leeft net zoals Jezus!

 Het is niet afgelopen, het gaat door!

Ook jij maakt het verschil.

                                 Al zou je dat niet denken.

                                 Ook jij maakt het verschil.

                                 Je hebt zo veel te schenken.