De Priesterwijding

Het priesterwijding is een sacrament waarbij een (jonge) man de bewuste keuze maakt om ongehuwd door het leven te gaan, om zo zichzelf geheel in dienst te kunnen stellen van God en zijn kerk. Om priester gewijd te kunnen worden, krijgt de priesterkandidaat een filosofische en theologische opleiding in een seminarie en doet hij meestal een pastorale stage in een parochie.

Diaken

Voordat een priester gewijd wordt, is daaraan voorafgaand ook nog een diakenwijding. Een diaken is ook een gewijde man die helpt om binnen de kerk vieringen te verzorgen en mensen in verschillende noden bij te staan. Diaconie betekent dan ook letterlijk ‘dienst’ of ‘hulp’. Eigenlijk zijn er twee soorten diakens. We hebben de ‘transuent diakens’ en de ‘permanente diakens’.

De transuent diakens zijn eigenlijk overgangsdiakens, die later priester zullen worden. En een permanent diaken kent geen tussenstap naar het priesterschap. Wie hiervoor kiest blijft dus diaken. Het gaat net zoals bij priesters ook alleen om mannen en ze moeten net als priesters celibatair leven. In tegenstelling tot het priesterschap kunnen vanaf hun 35 ook getrouwde mannen diaken worden. Hun voornaamste taak is het helpen in de vieringen en dienstbaarheid betonen aan hun medemensen in naam van de Kerk.

Roeping

Bij zijn priesterwijding door handoplegging en gebed van de bisschop wordt de roeping van de priesterkandidaat door de Kerk bevestigd en krijgt hij ook een zending in dienst van het Godsvolk en de mensen die hij op zijn levensweg ontmoet. Het priesterschap is een roeping van Godswege en een levenslang engagement. De drievoudige taak van de priester is het verkondigen van het evangelie, het toedienen van de sacramenten en het opnemen van pastorale verantwoordelijkheden binnen een geloofsgemeenschap.