Het jaarthema van de samenwerkende parochies ‘Bron van levend water’ en ‘Cornelius’ voor 2024-2025 is ‘Vrede Vraagt Verbinding’.
Daarom kun je dit seizoen in deze rubriek ‘Om te overdenken’ teksten en foto’s vinden ter inspiratie.

Jaarthema 2024-2025: ‘VREDE VRAAGT VERBINDING’

Vanaf 2001 kennen we in de Corneliusparochie het gebruik van jaarthema’s. Alle jaarthema’s, symbolen en liederen die daarvoor elke jaar opnieuw gemaakt en gecomponeerd zijn, kun je terugvinden op de website van de Corneliusparochie onder ‘Over ons’.
Zo’n tien jaar geleden ging ook de parochie ‘Bron van Levend Water’ meedoen. We waren toen een samenwerkingsverband met elkaar aangegaan en een gezamenlijk jaarthema zou die band tussen de parochies en de verschillende locaties versterken.

De keuze om te komen tot een jaarthema vindt altijd plaats tijdens een bijeenkomst in de maand juni. Vanuit beide parochies en locaties worden betrokkenen uitgenodigd en in gezamenlijk overleg wordt dan een jaarthema gekozen.

Op 11 juni 2024 kwamen we in Heiloo bij elkaar. Achtereenvolgens droegen de aanwezigen suggesties aan en een woord dat daarbij steeds weer terugkwam, was het woord ‘verbinding/verbondenheid’.

We zijn daarom uitgekomen op het thema Vrede Vraagt Verbinding. Dit thema maakt meteen duidelijk dat vrede niet gratis is, maar dat er iets van je gevraagd wordt: neem een stap naar de ander, raak in gesprek, luister. Alleen dan komt er begrip dat naar vrede kan leiden.
Alle aanwezigen konden zich vinden in deze formulering, en het jaarthema 2024-2025 was een feit.

De vlieger als symbool van vrijheid, vrede en verbinding

Midden door de woonwijk loopt een reusachtige muur. Gebouwd tegen de glooiing van een heuvel vlak bij Jerusalem. Twee bevolkingsgroepen worden door die muur van elkaar gescheiden. Aan de ene kant wonen Israëlische gezinnen en aan de andere kant Palestijnse gezinnen. Een jarenlang conflict van oog om oog en tand om tand hoopt men zo te kunnen beteugelen. Het vijanddenken over ‘zij’ aan de andere kant van de muur en de ‘wij’-gevoelens van het eigen gelijk, aan de eigen kant van de muur. Een wij-zij-denken dat aan beide kanten sterk in leven wordt gehouden.  De vrede is ver weg. De muur met prikkeldraad er bovenop doet in deze wijk zijn werk.

Vlak langs die muur speelt kleine Mohammed elke dag met een vlieger. Een spel waar hij in zijn eentje helemaal in opgaat. Het spel met de wind en de verbinding met de hemel. Het vrolijke spel van de vlieger in de wind, vlak boven de muur, is Sara aan de andere kant van de muur ook opgevallen. Aan de staart van de vlieger wordt ook met vaste regelmaat een gekleurd stukje stof toegevoegd. De staart die langer en langer wordt. Met haar ouders en broertje zit ze vaak in het zonnetje te kijken naar de vlieger. ‘Hoe zal de vlieger met die lange gekleurde staart er vandaag weer uitzien’? Soms tuurt Sara tegen de zon in naar de hemel. Soms biddend voor vrede, voorspoed, geluk en vrijheid. Op dagen dat er geen vlieger boven de muur heen en weer springt, vraagt Sara zich af wat er aan de hand is. Is er iets gebeurd, is er iemand ziek? Die andere kant is dan zo dichtbij, maar ook zo heeeel ver weg. Sara wil het zo graag weten, maar een hoge muur met er bovenop prikkeldraad houdt haar tegen.

Op een dag gaat het fout met de vlieger. De staart is in het prikkeldraad bovenop de muur verstrikt geraakt en heeft ook de vlieger in het prikkeldraad getrokken. De vader van Mohammed moet er een ladder bij halen. Het is een wankele ladder en Mohammed zal de ladder op moeten klimmen. Als een lenig aapje klimt hij naar boven, terwijl zijn vader de ladder stevig vasthoudt. Mohammed haalt heel voorzichtig de vlieger en de staart uit het prikkeldraad. Dan ziet hij ook Sara staan aan de andere kant van de muur. Ze kijken elkaar aan en Sara vertelt dat ze elke dag naar de vlieger met die lange staart vol gekleurde stukjes stof zit te kijken en ervan geniet. Er ontstaat een gesprekje over vliegeren en hun dromen over vrede en vrijheid. Ten slotte biedt Mohammed Sara aan een vlieger voor haar te maken. De wankele ladder blijft staan en elke dag beklimt Mohammed de ladder om Sara de kunst van het vliegeren aan te leren. Weken later spreken ze af samen te gaan vliegeren in het stadspark. En weer weken later komen ook de ouders en broertjes en zusje van Mohammed en Sara samen in het park om er te picknicken. Ze spelen dan met de vliegers en proeven van elkaars traditionele gerechten. Zo leren de twee families elkaar steeds beter kennen, er groeit een band van vertrouwen. De vlieger heeft een klein stukje van de muur afgebroken.

Een herinnering aan een verhaal dat is verteld tijdens een seminar in Jeruzalem.
Johan Olling

‘Vrede Vraagt Verbinding’  (muziek en tekst: Marja Kraakman)

Zie eens door de ogen van een kind,
dat zijn vlieger oplaat, vol vertrouwen in de wind.
Kijkt hij met liefde hemelhoog
tot aan die mooie regenboog
en leert ons even
in verbondenheid te leven.

Vrede vraagt verbinding,
liefde vraagt om ons
Samen voor de vrede,
tot aan de horizon.

Zie eens, al die moeders hand in hand,
bundelen hun krachten voor de vrede in hun land.
Er klinkt een lied dat men verstaat
dwars door de muren van de haat.
Hoor hun gebeden:
‘t is een roep om voor te leven

Vrede vraagt verbinding,
liefde vraagt om ons
Samen voor de vrede,
tot aan de horizon.

Vrijheid vraagt van ons om op te staan.
Laat de harten spreken, kijk de ander altijd aan.
Elk puur en liefdevol gebaar
verbindt de wereld met elkaar.
Het is een zegen,
in verbondenheid te leven.

2x   Vrede vraagt verbinding,
liefde vraagt om ons
Samen voor de vrede,
tot aan de horizon.